De politicus zit er vooral voor zichzelf 

Voor de camera’s wordt opeens een begripvolle houding aangenomen, er komen ferme teksten uit zoals ‘met zoveel massa-immigratie zal het woningtekort aanblijven’ en wordt geprobeerd de schade te beperken. Want dat het vertrouwen in de politiek en politici laag is, is alleen zorgwekkend bij de beroepsgroep als de verkiezingen naderen en hun bron van inkomsten en vooral van macht, bedreigd wordt.

De woorden veranderen, de daden niet.

Alsof de vrouwenkift wie het regeringstoestel zou gebruiken om naar Qatar dan wel elders heen te vliegen niet al belachelijk was (Conny Helder won het van Sigrid Kaag), gaat er nu een hele delegatie naar Davos. Vier ministers reizen af naar het feestje van Klaus Schwab om in achterkamertjes deals te bekonkelen die in ieder geval niet in het belang van ons Nederlanders zullen zijn. Wopke Hoekstra die een debat in de Tweede Kamer afzegt; waarom zou je 150 Tweede Kamerleden serieus nemen, die door 18 miljoen Nederlanders toch ook niet serieus worden genomen? Dan kun je beter nieuwe vrienden maken in Davos.

Het wantrouwen van politici, het geen vertrouwen hebben in de politiek is niet grappig maar gevaarlijk. De hoofdtaak van de jongens en meisjes in Den Haag is tegenwoordig de coalitie in positie houden in plaats van voor de belangen van Nederlanders op te komen. Noem mij één enkel besluit waar wij Nederlanders beter van zijn geworden? Eén enkel besluit? Het is treurig dat dat onmogelijk is. Dat bestormingen van buitenlandse parlementen veroordeeld worden, spreekt voor zich maar dat de aanleiding daarvoor niet serieus genomen wordt, is gekmakend. Mensen gaan niet van de een op de andere dag over tot geweld – vraag maar aan de Amsterdamse politie die er alles aan doet om de carrière van de mocrojugend tot mocromaffia tegen te houden. Maar er komt een dag dat ze niets meer te verliezen hebben en die dag is ook in Nederland dichterbij dat politici in Den Haag in de gaten hebben.

De compensatie van de energierekening kan makkelijker dan die onbegrijpelijke som die Rob Jetten bedacht heeft en waar uiteindelijk alleen de overheid beter van wordt (kap met die btw-verhoging!). De rekening bij kassa van de supermarkt kan lager, als (opnieuw) de btw verlaagd zou worden. Ouderen zouden niet dagenlang in hun eigen ontlasting hoeven te liggen, als de bureaucratie in de zorg niet zou doorslaan. Boeren onteigenen slaat totaal nergens op maar is de opmaat naar iedereen onteigenen – behalve natuurlijk politici. Jongeren zouden makkelijker op kamers kunnen, als ze een woning zouden mogen delen met leeftijdsgenoten (en als we de asielinstroom beperken waardoor we niet opeens 400.000 vreemdelingen van onderdak moeten voorzien). Het koningshuis zou op kunnen houden met 300 miljoen euro en meer kosten, als die mensen ‘ns zelf zouden gaan werken om die paleizen, juwelen en reizen te betalen.

De grenzen zouden ‘ns dicht kunnen, waardoor er niet eindeloos belastinggeld verdwijnt in bodemloze putten naar mensen die ‘vluchteling’ heten te zijn. Ouderen zouden gestimuleerd kunnen worden om samen te wonen, zodat er woningen vrijkomen in plaats van gekort te worden op uitkeringen als ze gaan samenwonen. De Belastingdienst zou de toeslagenouders eens kunnen compenseren, het ministerie van binnenlandse zaken zou de oogkleppen eens af moeten doen om te zien dat Erik en Annemarie allang samenleven met Samira en Omar. Niet alleen columnisten maar vooral politici zelf leven bij de gratie van controverse, van de ene helft van de bevolking tegen de andere opzetten. Het verschil met columnisten is echter dat politici betaald worden juist om die controverse te vermijden. De rollen zijn inmiddels omgedraaid: de columnist zit er voor het volk, de politicus voor zichzelf. Het verklaart niet alleen het verschil in inkomen maar vooral in vertrouwen.

Het verdwenen vertrouwen in politici zal ook na de komende verkiezingen met nieuwe partijen niet terugkomen. Politiek is een vak geworden waarbij de ene groep tegen de ander wordt opgezet. Of het nou de boeren versus de rest van Nederland is, de wakkeren versus de covidmantragelovigen, de Belastingdienst versus iedereen, Sigrid Kaag tegen ‘die mensen’. En nee, dit is geen goed nieuws. Het is een drama. Want érgens wordt straks wél met succes een Capitool bestormd en ingenomen, omdat degenen die de macht hebben dan wel hadden, compleet vergeten zijn van wie ze hun mandaat hebben gekregen. Controverse voeden en het minachten van burgers om macht te behouden, is levensgevaarlijk.