
Domme Carel Eiting had Volendammers nooit moeten vertrouwen
Wat wij allang wisten, komt Carel Eiting nu pas achter. Je kan best naar Volendam toe gaan, maar je komt er nooit zonder kleerscheuren vandaan. Wij zijn dan ook niet verbaast dat de middenvelder in conflict is geraakt met FC Volendam. Hij wil het dorp zo snel mogelijk verlaten, de palingvissers willen hem niet laten gaan. Een arbitragecommissie moet uitkomst bieden.
Dit natuurlijk een keihard gevalletje van 'eigen schuld, dikke bult' voor de hoogopgeleide Eiting. Van iemand die het gymnasium heeft afgerond mag je verwachten dat hij op voorhand weet met wat voor mensen hij in zee gaat. En van Volendammers kan je een hoop zeggen, maar niet dat het vriendelijke, inlevende, flexibele en ruimdenkende mensen zijn. Een oud gezegde is niet voor niets: Volendammers brengen altijd gedonder en gezeik met zich mee. Vraag maar aan Yolanthe Cabau.
Eiting wist dat blijkbaar niet. De door Ajax opgeleide middenvelder liet zich vorig jaar door trainer Wim Jonk verleiden bij FC Volendam te gaan voetballen. Eén jaartje, was destijds de afspraak, aldus Eiting. Meneer heeft, zo zei hij gisteren voor de arbitragecommissie, de ambitie om het Nederlands Elftal uit te komen (haha) en dan is te lang bij FC Volendam blijven hangen niet handig. FC Twente wil hem overnemen, er zou zijn afgesproken dat beide partijen meewerken aan een transfer als er een zo hoog mogelijk bedrag op tafel komt met een ondergrens van drie ton, Eiting wil de transfer maken maar wordt tot zijn woede tegen gehouden door de palingvissers.
Volendam zegt daarentegen dat FC Twente gewoon wat serieus geld op tafel moet leggen. Dan is er volgens de club niks aan de hand en kan Eiting gaan en staan waar hij wil. Maar zo stelt Volendam, het bod van drie ton van de Tukkers is een één-tweetje tussen Eiting en FC Twente geweest om voor een laag bedrag weg te kunnen. De vissers pikken dat niet en zeggen dat was afgesproken dat beide partijen hun best moeten doen tot een zo hoog mogelijke transfersom te komen. Dan verdient Volendam lekker en Eiting krijgt dan een afgesproken percentage van de transfersom. Win-win dus.
Een behoorlijk gedoe is het allemaal en hoe dit afloopt weet niemand. De arbitragecommissie moet nog met een uitspraak komen. Toch is het frappant dat juist Eiting in deze situatie is terechtgekomen. De beste man heeft een goed stel hersens en toch laat hij zich ringeloren door een stel Noordzee-vissers. Dat hij voor de rechter nu lijnrecht tegenover Volendam-bestuurder Keje Molenaar staat maakt de haring in deze zaak nog extra sappig, het is de schoonvader van zijn beste vriend Matthijs de Ligt.
Hoe dit verder afloopt interesseert ons verder niet bijzonder veel. Eiting is een leuke middenvelder voor een doorsnee club in de Eredivisie, verder niet. Het Nederlands elftal gaat hij natuurlijk nooit halen, dat weet iedereen. Wel zien wij in deze kwestie een belangrijke levensles. Ga nooit zomaar in zee met een Volendammer.
{{comment.text}}