Een hoop bagger, dat zijn de tv-programma's van tegenwoordig 

Vroeger zat ik soms wel acht uur aan een stuk door naar het scherm van m’n Pioneer te staren. Ik moet wel zeggen dat ik in de recente tijden minder en minder kijk. Dat komt omdat er minder en minder goeie programma’s gemaakt worden. Een hoop bagger, dat zijn de programma’s van tegenwoordig, een niet te overziene reeks kutshows, de ene nietszeggende flauwe slecht gefilmde rotzooi na de andere, een bende shit waarin ongetalenteerde, zichzelf de koning van de wereld achtende nitwits belangrijk staan te doen, terwijl ze denken dat ze met hun gebrabbel en hun maniertjes grenzen aan het verleggen zijn, en die grenzen, nou, die werden al decennia geleden compleet weggevaagd.

Op de Nederlandse tv zijn nog maar drie programma’s van enige waarde over. Het eerste is OP1, maar dan moet een van de gasten wel Thomas van Groningen zijn, die in de voorbije maanden bijna niet weg te slaan is bij OP1, dus dat komt goed uit. Ik vind hem simpelweg de typische dikkerd, die zich schaamt voor z’n vetzucht, z’n bolle wangen, en z’n pens, en die ter compensatie een grote bek opzet op tv. En dat doet hij fantastisch. Zoals hij praat over z’n specialiteit, binnenlandse politiek, zo praat niemand anders, en hij zegt wat hij te zeggen heeft op zo’n manier dat je als kijker denkt: die Thomas van Groningen heeft de ballen verstand van binnenlandse politiek. Het is toch leuk om zo’n sukkel bezig te zien en te horen?

Het tweede waardevolle programma is Boerderij van Dorst, waarin Raven van Dorst hun gasten ontvangt op een boerderij. Je moet hier ‘hun’ zeggen omdat ‘zijn’ of ‘haar’, en ook “hij’ en ‘zij’ bij Raven niet opgaat, want hun is man noch vrouw, en dat is verdomme hun goed recht! Toch maak ik soms de fout om ‘zij’ te zeggen omdat je, als je goed kijkt, kunt zien dat Raven een paar tieten heeft, zij het dat die aan de kleine kant zijn. Hoe dan ook, ik ben zelf ook te gast geweest bij Boerderij van Dorst, en ik vond het amusant en heb er veel bijgeleerd, bijvoorbeeld dat je pastinaak niet mag planten in een natte kleigrond. Raven doet heel erg hun best om het programma wekelijks op niveau te houden, en daar slaagt hun heel goed in.

Het derde prima progamma is Ik Woke Van Jou, met in de titel de tot nu toe beste woordspeling van dit jaar. Bovendien gaat het programma over mensen die inclusiviteit willen, die opkomen voor de rechten van minderheden, en die geen blad voor de mond nemen bij het uitschreeuwen van hun hedendaagse opvattingen. Zo was er een langharige non-binaire persoon die zei: ‘Alle miljardairs moeten dood, behalve als ze al hun geld wegschenken aan arme mensen. Doen ze dat niet, dan wacht hen de guillotine.’ Een andere, eveneens non-binaire persoon oordeelde dat de Palestijnen hun land terug moeten krijgen, terwijl hun helaas eventjes vergat dat dat land eigenlijk de joden toebehoort. En zo komen in Ik Woke Van Jou verschillende stemmen aan het woord, en dat maakt het zo’n uitstekende documentaire reeks.

Waar het op neerkomt is dat er niet al te veel op tv is waar je van opkijkt, maar tussen de ontelbare keutels bevinden zich alsnog een paar glanzende diamanten, zelfs nog meer dan er zich bevinden in de beerput van de sociale media.