Hard werken wordt zinloos 

Dat gratis geld moet wel ergens van betaald worden. Jij en ik, degenen die zo gek zijn om te werken, te investeren, anderen aan het werk te zetten: wij zijn degenen bij wie het gratis geld wordt opgehaald. Als dat nou zou worden uitgedeeld aan hulpbehoevenden: prima. Dat het wordt uitgedeeld aan volksstammen die niet uit Nederland komen, zelfs niet uit Europa komen, is een gotspe. Mensen die hier hun hand komen ophouden onder het mom van asiel – of welke woorden dan ook die de deur naar het gratis geld openen.

Zo niet voor de zwervers die ik in mijn buurt zie. Vanochtend weer. Achterlijk vroeg opgestaan omdat ik in Nijmegen moest zijn, zie ik een mariniersachtig type rondjes lopen. Deze keer zonder rugzak, waarmee ik hem al weken zie. Niet alleen ik negeer de man, de hele samenleving negeert hem. De bovenonsgestelden, degenen die betaald worden om het belastinggeld uit te geven, kiezen ervoor om het eigen volk op straat rondjes te laten lopen en de sociale huurwoningen aan vreemdelingen te geven. Ja, niets geen onderbuik: hoe kan het dat vreemden, die duizenden kilometers hiervandaan wonen, nooit iets voor Nederland betekend hebben, voorgaan op de mensen die vanwege omstandigheden op straat komen te leven? Hoe kan het dat ‘omstandigheden’ een reden zijn om Nederlanders de straat op te schoppen en de ‘asielzoekers’ een dak boven het hoofd te geven?

Het zijn de woningcorporaties die dit mede mogelijk maken – na de politici die hier opdracht toe geven. Nederlanders worden uit huis gezet als ze de huur niet kunnen betalen, urgentieverklaringen voor gescheiden volwassenen met kleine kinderen zijn niet te krijgen, kinderen worden bij overlijden het huis uit gezet omdat ze inmiddels meerderjarig zijn en niet als huurder op het contract zijn bijgeschreven. Hoe kan het dat deze mensen plaats moeten maken voor de vreemde mensen die de taal niet spreken en dit de komende decennia ook niet gaan doen?

Ja het wordt afgedaan als ‘de onderbuik’ wanneer ik schrijf dat we als samenleving nul verplichting hebben om de vreemde naar binnengelopen ‘asielzoeker’ op te vangen. Ten eerste hebben we zelf genoeg vreemdelingen die al diskriminaziiieee roepen en van alles eisen en krijgen. Ten tweede hebben we te weinig woningen en geld over voor ‘ons eiguh’. Eerst jezelf redden, zeggen ze ook in het vliegtuig. Dan de ander.

Maar nee, onze overheid kiest ervoor om de mensen die het leven nog kunnen betalen, ietsjes armer te maken. Zodat we straks allemaal net zo kansloos zijn als de asielzoekert. Alleen moeten wij ervoor werken en zij niet.