Kamer roept communist Hugo de Jonge tot de orde 

Waar ging het vandaag in de Tweede Kamer over? Over het plan van Hugootje dat de gemeenten zouden mogen gaan bepalen aan wie woningbezitters hun huis zouden moeten verkopen, namelijk aan mensen met een laag- en middeninkomen. Dit zou dan gelden voor huizen met een waarde tot 355.000 euro. Je zou maar woningbezitter zijn. Altijd keurig je rente betaald, jarenlang hypotheek afgelost en dan dankzij onze polder Fidel Castro niet je huizen mogen verkopen aan wie je wil, bijvoorbeeld aan de hoogste bieder.

Nu is Hugo nog altijd gewoon Hugo en dat betekent dat veel dingen in zijn leven niet lukken. Zeg maar gerust: bijna niks. En zo is het dus ook niet gelukt dit stukje communisme door de Kamer te drukken. De Kamer zei: Hugo, je kan ons wat. Dit plannetje gaat mooi niet door voor bestaande huizen, alleen voor nieuw gebouwde huizen. Maar Hugo zou Hugo niet zijn als hij dit toch zou verkopen als een e-nor-me overwinning.

En hoe nu verder met de woningmarkt? Bouwen kan haast niet door de stikstofregels. De kleine particuliere belegger die ooit twee huisjes heeft gekocht voor de verhuur om in zijn of haar pensioen te voorzien is door Hugo allang de nek omgedraaid. Door toenemende regelgeving en een verplicht percentage sociale huur is bouwen voor projectontwikkelaars bijna niet meer rendabel en koop- en huurwoningen zijn nog altijd onbetaalbaar. Niet voor Wybren natuurlijk, die heeft het goed voor zichzelf geregeld, wel voor de gewone man.

Maar Hugo is ermee bezig! Zijn Huisvestingswet is door de Kamer, al in zeer afgeslankte vorm door de Kamer, al geloofd niemand dat dit de Woningmarkt ook maar een beetje gaat helpen.