Leiderschap @Feyenoord
Als je de baas van Schiphol bent of van het kabinet, valt over de definitie van leiderschap te onderhandelen. Op papier ben je de baas, in de praktijk heb je geen idee wat je doet voor al die euro’s die je maandelijks binnenharkt. Beeldvorming vormt de boventoon, nietszeggende oneliners worden voorbereid door PR-medewerkers en als de verkiezingen in zicht zijn brabbel je iets over inperken asielstroom en het terugsturen van uitgeprocedeerde vreemdelingen. Dat je vervolgens als baas van Schiphol zelfs de Nederlanders niet over de grens weet te krijgen, is weer een ander verhaal. Tot zo ver ‘leiderschap’.
Als je de aanvoerder van Feyenoord bent, valt dat leiderschap echter prima te definiëren. Naast het maken van doelpunten, heb je een voorbeeldfunctie, niet alleen op het veld, maar ook erbuiten naar de rest van Nederland. Je gedraagt je op het veld, buiten het veld, met de camera aan én uit. Je bent de heilige maagd Maria en Jezus tegelijk – vooral als je aanvoerder van Feyenoord bent. Feyenoord is voor iedereen: man en vrouw, Rotterdammer en niet-Rotterdammer, christen, jood, moslim en andere geesteszieken, homo en hetero.
En als jouw religie (van vrede?!) homoseksualiteit afkeurt, dien je als leider een statement te maken: anders dan mijn religie, sluit ik niemand uit.
Al het andere, al het in bochtenwringelanderij, al het woke-bullshit is bijzaak.
Orkun Kökçü heeft voor het oog van Nederland en de rest van de wereld maar één ding bewezen: dat moslims in het algemeen en moslimmannen in het bijzonder, geen individuele beslissingen nemen maar elke scheet die ze laten, baseren op het geloof. Die moslim-papzak die bij Hlf8 met het vuur in zijn ogen Kökçü verdedigde, bevestigde dat alleen maar. 'Homo-zijn doe je maar uit mijn buurt, ik heb daar vanuit mijn geloof niets mee te schaften', was zijn boodschap aan tafel. En iedereen bleef met hem praten in plaats van te zeggen: "Je discrimineert, je sluit homo’s uit en je excuus is je geloof". Als er morgen een wet zou komen die homo’s weert uit het publieke leven, zeggen mensen als Kökçü en die papzak: ‘tja mijn geloof zegt dat het oké is’.
En alleen dominee Gremdaat, niet eens Paul Haenen, had het lef om te benoemen waar het kwaad zit: de islam. Nee, niemand kan je verplichten een bandje om te doen. Maar om te beweren dat je het recht hebt om dat te weigeren, want dwang, is precies dezelfde gedachtekronkel die in ‘20/’21 heerste. Ongevaccineerden sloten zichzelf uit, hadden ze maar een prikje moeten nemen. Orkun Kökçü was te laf om te zeggen dat hij mensen wél uitsluit, schoof het af op zijn geloof en eiste respect voor zijn beslissing. Respect als eenrichtingsverkeer, moslims komen er al decennia mee weg; kan dat eens afgelopen zijn?
De islam sluit mensen uit. Vrouwen, homo’s, liberalen, vrijdenkers – iedereen die niet de regels van de ideologie aanhangt. De aanvoerder van Feyenoord komt ermee weg, maar als de baas van Nederland hem zou uitsluiten en de baas van Schiphol het voor elkaar zou krijgen om ‘m een enkeltje islamitische republiek te geven, zou het land te klein zijn.
{{comment.text}}