
Matthijs had al 20 jaar geleden terecht gewezen moeten worden
De Publieke Omroep is niets meer dan dagbesteding voor de talentlozen. Geef de Shula Rijxmannen, Frans Kleintjes en hun secondanten zoals Djoeke en Matthijs 800 miljoen euro (volgens de begroting van 2022 zelfs meer dan dat) en het enige wat ze nastreven, is macht.
Macht, opium voor wezens met minderwaardigheidscomplexen. Het wraakmiddel dat de jeugdcomplexen goed moet maken. En dat Shula, Frans en hun voetsoldaten zoals Matthijs, Van Jolo, Djoeke en die criminele Turk complexen hebben, spreekt voor zich. Vandaar dat ze zich omringen met soortgenoten: het houdt elkaar in stand, het verdeelt de baantjes en het geld. Publiek geld?! Das war einmal, nu is het van Frans en Shula (ja, de nieuwe Shula heet Frederieke maar dat die geen schoon schip gaat maken, is allang duidelijk). Zoals talentloze nietsnutten de politiek ingaan, bezetten hun evenknieën het Mediapark. En passant sluiten ze een pact: jij zorgt voor het geld waarmee ik tv en radio kan maken, ik zorg dat jij door mijn programma’s herkozen wordt. Macht is geen opium voor het volk. Het is de drek waar de arbeiders in Qatar zich nog te goed voor zouden voelen. En dat terwijl de armoe hier heerst, op het Mediapark, bij de Publieke Omroep.
De vriendjespolitiek van de media culmineerde in het drekprogramma DWDD. Niets geen topsport, niets geen kijkcijferkanon: vriendjespolitiek. Er werd willens en wetens alleen maar geld geïnvesteerd in dat ene kútprogramma dat maar één doel had: het laten shinen van Matthijs van Nieuwkerk. Daar moest niet alleen alles voor wijken en vooral fatsoen en veiligheid. Matthijs z’n shine straalt af op de financiers: KútShula en LulhannesFrans. Ja, ik verafschuw die lieden en nee, die mensen hebben mij fysiek niets misdaan maar daar houdt het dan ook wel bij op. Daarbij heb ik zó enorm de schurft aan mensen die hun functie en taak opzijzetten, zichzelf niet als middel zien maar als doel. En in hun geval publiek geld toe-eigenen voor hun eigen gewin: macht.
De macht van Shula, Frans en Matthijs: mensen maken. De publieke opinie beïnvloeden in een richting die zij bepalen. Het lukte jarenlang: ‘we’ zijn het normaal gaan vinden. Zoals Matthijs en Djoeke en Shula en Frans en alle anderen op het Mediapark mentale mishandeling en verbaal geweld achter de schermen normaal zijn gaan vinden. Alles voor het ego van Matthijs, vermomd als kijkcijfers. Als je een programma maakt van publiek geld, dan gaat het niet om jou. Het gaat om de kijker, het gaat om de balans want die klootzakken waar jij op neerkijkt, die lieden die PVV of Forum stemmen, hebben óók betaald aan dat kútprogramma. Want het was een kútprogramma dat discrimineerde en uitsloot, denigreerde en fulmineerde. En trots dat ze erop waren, zo trots.
Matthijs is een variant op Glennis: iedereen weet dat het een arrogant asociaal kutwijf is, maar zwijgt er jarenlang erover. Totdat het genoeg is. En waar het tuig het normaal vond om de klappen uit te delen, zijn de rollen opeens omgedraaid. Ja, Matthijs ligt op de grond en krijgt trappen na: ik voel er niets bij. Die gast had 20 jaar geleden terecht gewezen moeten worden. Dat Frans hem volgt de goot in: ik hoop dat ze er nooit meer uitkomen. Dat Shula inmiddels wethouder in Amsterdam is: pffff, zelfs de Mocro’s verdienen beter. Ja, het is oog om oog. Hoe voelt het nou, aan de andere kant van dat cordon sanitaire dat jullie al die jaren grijnzend in stand hebben gehouden? Frans? Matthijs? Djoeke? Yoehoeeee Shula??
{{comment.text}}