Moreel failliet Heineken ziet bierdrinker als ordinaire melkkoe 

Ten eerste blijft Heineken middelmatig pils, hoeveel je er ook voor betaalt. Het drinkt prima weg, je kan er ook heel veel van drinken, je wordt er ook heus wel dronken van, maar het is en blijft de McDonalds onder het bier. Het is er, het bestaat, iedereen kent het, maar als je iets echt lekker wil, moet je ergens anders heen. Heineken ziet dat niet en maakt al sinds de dood van Freddy de fout te denken dat omdat zij één van de grootste zijn, zij ook de beste zijn.

En dat is waar het fout gaat met dit bedrijf. Ze denken alles te kunnen maken. Ga maar na: vanaf begin dit jaar voerde Heineken wereldwijd een gemiddelde prijsstijging van 12,7% door en in Europa was dat zelfs 14,2%. Uiteraard onder het mom van gestegen kosten van grondstoffen, energie en transport, maar in de praktijk werd de gewone man overal ter wereld gewoon tot op de laatste cent uitgeknepen in een ultieme poging de winsten te handhaven. De topmannen vonden zichzelf belangrijker dan de consument en onderschatte de consument enorm. Het bleek een enorme blunder, zoals het bestuur de afgelopen maanden in al hun decadentie grossierde in blunders.

Zie Rusland. We zijn natuurlijk niet vergeten dat Heineken nog altijd actief is in de achtertuin van Poetin. Terwijl eerder dit jaar de dictator raketten op Kiev en Marioepol afvuurde, lanceerde Heineken, met toestemming van het hoofdkantoor, nog doodleuk nieuwe producten op de Russische biermarkt. En dit terwijl het bedrijf had gecommuniceerd daar niet meer actief te zijn. Bedrijfsactiviteiten in een land dat de wereldvrede het meest bedreigt sinds nazi-Duitsland, is één ding, daar glashard over liegen en pas excuses aanbieden als het naar buiten komt, is radicaal fout. Nog altijd heeft Heineken zijn bedrijven in Rusland niet definitief afgestoten. Justitie onderzoekt de zaak inmiddels.

Ook loopt er een strafrechtelijk onderzoek naar de mogelijke overtreding van de statiegeldwet door Heineken. Na de invoering van deze wet in april dit jaar, ging de brouwer gewoon verder met het verkopen van blikken zonder statiegeldlogo. Het had met logistiek, duurzaamheid en efficiëntie te maken, aldus Heineken, er was geen sprake van kwade wil. Lariekoek natuurlijk. De wet geldt voor iedereen, daar zijn geen uitzonderingen op, al denken ze bij Heineken blijkbaar dat de wet pas voor hen geldt wanneer het hen het beste uitkomt. Bizar.

Al met al is het niet zo heel verrassend dat de consument overal ter wereld Heineken al maanden links laat liggen. De bierverkoop van Heineken staat zwaar onder druk. De cijfers liegen er niet om. In Azië werd er drie procent minder bier verkocht, in Europa vijf procent, in Noord- en Zuid-Amerika ook vijf procent. De winst daalde met liefst negen procent tot 1,2 miljard euro. Zo slim was het dus niet om al die prijsverhogingen bij de consument door de strot te drukken.

Dat Heineken nu met veel bombarie bekendmaakt dat de bierprijzen niet verder zullen stijgen, is dan ook geen reden tot applaus. We hebben ons het afgelopen half jaar scheel betaald aan de toog van het dorpscafé en wat te denken van al het risico dat we namen bij de zelfscankassa door maar vier in plaats van zes blikjes te scannen? We zijn het niet vergeten. De consument is klaar met Heineken.

Heineken ziet de bierdrinker niet ziet als bierdrinker, niet ziet als liefhebber, niet ziet als onderdeel van de Heineken-familie, maar voor de brouwerij is de bierdrinker niet meer dan een ordinaire melkkoe.