Morele verontwaardiging over Musk spat van de schermen 

Dezelfde mensen stonden te juichen toen Trump werd verwijderd. Toen Jan Roos zijn permanente ban kreeg. Het zijn ongetwijfeld ook nog ‘ns dezelfde mensen die naar Mastodon vertrekken; gá dan, wegwezen. Hoogst verontwaardigd zijn dat iemand 44 miljard neerlegt voor een speeltje, gewoon omdat het kán en dan nog verontwaardigder zijn als hij wat vervelende gasten verwijderd uit zijn eigen huis. Ja mensen, wie de cancel culture toejuicht, begrijpt nog steeds niet dat hij/zij morgen zelf aan de beurt is. Tenzij je 44 miljard meeneemt natuurlijk, dan máák je de spelregels. Ook voor journalisten, zeker voor politici.

Over de journalisten moesten we het later maar ‘ns hebben maar politici die janken over vrijheid van meningsuiting? Op Elons speeltje? Toen mensen die niet meegingen in het OMGWEGAANALLEMAALDOODAANQRONA-gejank en de ingestelde maatregelen bekritiseerden, waren politici de eerste die vonden dat deze mensen uit het sociale leven geweerd moesten worden. Een sociaal leven dat zich vanwege idiote asociale maatregelen afspeelde op de sociale media. Deze politieke lieden, inclusief vele vele journalisten die zich voor het karretje van het vleermuisvirus annex politici met dictatoriale neigingen lieten spannen, vonden uitsluiten een prima idee. Het kwam ze zo goed uit. Ikke ikke ikke en de rest kan stikken; wie had ooit gedacht dat gehoorzaamheid tot zoveel macht kon leiden? Follow the leader, dans naar zijn pijpen en wie weet komen zelfs de 71 maagden van Allah naar je toe in dit leven! Nee, mijn woede over deze idioterie is nog niet over en of ik daar in dit leven nog overheen kom, waag ik te betwijfelen. Helaas, want het is destructief en niet goed voor mijn gezondheid.

Vrijheid van meningsuiting is geen vrijbrief om potentieel gevaarlijke situaties te laten ontstaan. Iets wat ze in Duitsland zouden moeten begrijpen maar nee. Zelfs het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken had het lef om op Twitter van "een probleem" te spreken. "Persvrijheid kan niet willekeurig in- en uitgeschakeld worden.” Ach nein. Behalve wanneer het zo uitkomt hé? Of de bedreiging uit de journalistieke hoek komt of van driehoog achter: als je de rijkste man ter wereld bent, laat je je door niemand piepelen. Dat zouden meer mensen moeten doen, zich niet laten piepelen. Maar in de echte wereld werkt het niet zo. In de echte wereld denken mensen aan hun broodheer en zwijgen ze – ongeacht of het journaliten of politici zijn. In de echte wereld zijn politici niet doordrongen van hun hoofdtaak: voor de veiligheid in de breedste zin van de bevolking zorgen. In de echte wereld zijn journalisten niet doordrongen van hun hoofdtaak: kritisch zijn met name als politici het woord ‘veiligheid’ in de mond nemen. Als je zo’n beetje de rijkste man ter wereld bent, ben je blij dat je niet afhankelijk bent van lieden die veiligheid verwarren met vrijheid van meningsuiting. Dan regel je het gewoon zelf. En flikker je iedereen die het niet zo nauw neemt met de veiligheid van jou en je familie, húp de deur uit. Daar zouden politici een voorbeeld aan kunnen nemen.

Jaloersmakend maar van harte gegund.