
Onderzoeksraad: In het begin alles mis met aanpak pandemie
Het langverwachte (deel)rapport van de Onderzoeksraad voor Veiligheid over de aanpak van de coronapandemie werd dan vanochtend eindelijk gepresenteerd. En de conclusies zijn stevig: het kabinet was de eerste zes maanden niet goed voorbereid op een langdurige, landelijke gezondheidscrisis.
Verbeteringen van de crisisaanpak zijn noodzakelijk, aldus de OVV. En eigenlijk komt het allemaal door OMT-baas Jaap van Dissel. Het Outbreak Management Team en het kabinet hadden vooral oog voor het bestrijden van het coronavirus. Dat perspectief bleef dominant en dat komt doordat RIVM-baas Jaap van Dissel "in vrijwel alle crisisteams aanwezig was", concludeert de Onderzoeksraad voor Veiligheid.
En dat was achteraf niet oké. Volgens de raad maakte "de dominantie van dit perspectief het moeilijker voor adviseurs en besluitvormers om breder te kijken dan het thema infectieziekten".
Verpleeghuizen
Maar de lijst met dingen die mis gingen gaat verder: zo had de overheid aan het begin van de coronacrisis te weinig aandacht voor de bescherming van kwetsbare ouderen in verpleeghuizen. In de verpleeghuizen voltrok zich zo een "stille ramp".
De raad schrijft dat geluiden vanuit de instellingen "onvoldoende door kwamen", met ernstige gevolgen. "Zo waren in het begin de beschermingsmiddelen vooral voor ziekenhuizen en de acute zorg beschikbaar en niet voor de verpleeghuizen." Het gaat hier bijvoorbeeld om mondkapjes.
Toen eenmaal duidelijk werd hoe ernstig de situatie was, stelde het kabinet op verzoek van de sector een bezoekverbod in. "Dit had een grote sociale en psychische impact, door eenzaamheid en doordat familieleden bijvoorbeeld niet altijd afscheid konden nemen van hun naasten", aldus de OVV.
Eenzaamheid
Bij de aanpak van de corona-uitbraak heeft het kabinet te weinig gekeken naar de maatschappelijke gevolgen van de maatregelen. Die waren "ondergeschikt aan het onder controle krijgen van het virus", constateert de Onderzoeksraad voor Veiligheid.
Volgens de Raad had de overheid "geen passend antwoord op het toenemend ongenoegen over maatschappelijke thema’s als oplopende leerachterstanden, toenemende eenzaamheid, knellende grondrechten, uitgestelde zorg en afgenomen kwaliteit van leven in zorgcentra". Die gevolgen zorgden ervoor dat de maatregelen langzaam maar zeker minder steun kregen.
{{comment.text}}