Rondspoken in verlaten mijn: 'Hoorde je dat?' 

Zo’n verlaten mijn ingaan is dan wel geinig en spannend maar ook hartstikke illegaal: “Wat we hier aan het doen zijn, het is niet helemaal de bedoeling. Maar ik heb altijd zoiets van als je de plaats met respect behandeld en geen dingen kapot gaat maken dan vind ik dat het eigenlijk gewoon zou moeten kunnen”. Niks kapot maken is natuurlijk een nobel doel maar de praktijk wijst uit dat dat toch moeilijker is dan gedacht. Want eenmaal binnen valt Eddy hard op de grond en zakt ergens doorheen. Daar staat hij dan met z’n schoenen in het vieze water.

Dat het in de mijn spookt is voor de jongens al snel duidelijk: “Wat was dat? Dat was hier”. Ze horen gebonk op ijzeren platen: “Dan hoor je allemaal geluiden in één keer. Dan weet je nu zijn we echt begonnen”. De spanning is inmiddels aanwezig want spoken kom je natuurlijk niet elke dag tegen. Daarom besluiten Eddy en Mark met ze te communiceren: “Als er hier iemand met ons in deze mijn aanwezig is, zou je dan misschien één van de apparaatjes aan kunnen raken die hier voor ons staan?” En u gelooft het niet maar het vernuftige apparaatje om met geesten te communiceren (waar zouden ze dat kopen?) valt op de grond: “De enige verklaring die ik daarvoor zou kunnen hebben is dus dat er iets zit".