Verschrikkelijkste flutroman aller tijden 

Ikzelf heb een robotstofzuiger, en eerlijkgezegd stofzuigt die heel matig. Sinds ik ‘m gebruik, hebben al verschillende bezoekers in m’n huis gezegd: ‘Neem me niet kwalijk dat ik het zeg, maar het is hier redelijk stoffig,’ waarna ze ook nog ‘ns, om hun opmerkjng te benadrukken, beginnen met niezen. En m’n robotgrasmaaier is evenmin een uitblinker. Ten eerste maait hij het gras knuddig, en ten tweede vermoordt hij tijdens het rijden verschillende diertjes die zich in gras schuilhouden, zoals molletjes, kevertjes, loopvogeltjes, en eendjes. Die worden gewoon aan flarden gereden. Je zal zeggen: ‘Eendjes zitten toch niet in het gras, die leven op het water’, wat bewijst dat je geen dierenkenner bent, want jonge eendjes zoeken vaak het gras op om uit te rusten, te mediteren en voor mijn part gebeden tot God te richten.

Waar het om gaat is dat de huidige robots bij lange nog niet op punt staan, ook niet zij waarvan wordt verwacht en zelfs aangenomen dat ze de wereld op z’n kop zullen zetten. Zo is er de robot die het weer van de komende honderd jaar kan voorspellen. Die robot zegt dan: ‘Op 9 mei van 3006 zal het lichtjes regenen, en al het groene van de lucht zal okergeel kleuren met oranje stippen.’ Ja, zo kan ik het ook. Sterker nog, volgens mij zal op 12 september 2846 de zon alleen schijnen boven Spijkenisse, en op alle andere plaatsen op aarde zal het sneeuwen, zij het niet van boven naar onder maar omgekeerd.’ Kortom, wat een weervoorspellende kutrobot. En dan de robot die kan zeggen hoe oud iemand wordt. Dan zegt hij: ‘Sjaan Lustvorm uit Zaandam zal overlijden op 5 juli 2023, aan een ongeval met een lijnbus.’ Terwijl Sjaan Lustvorm uit Zaandam al overleden is op 19 augustus 2021, nadat een door haar betrapte inbreker haar doodsloeg met een kandelaar.

Vertrouw dus nooit een robot die je betreffende het einde van je leven maar wat voorliegt. Wees niet bang voor zo’n robot. Als je ‘m tegen het lijf loopt, ram ‘m dan in elkaar met een basebalknuppel. Zelf heb ik volgens sommige bronnen ook te maken met robots, in die zin dat ze in staat moeten worden geacht om poëzie en romans en essays te schrijven. Het enige wat je zogenaamd moet doen, is hen enkele steekwoorden toedienen en aan de hand daarvan kunnen ze een boek van driehonderd of meer bladzijden in elkaar flansen. Ik heb de proef gedaan, en die werd voor de robot rampzalig. Hij kreeg enkele typische stijlkenmerken van m’n proza te verwerken, en meer zou hij niet nodig hebben om met een bestseller die mijn stempel draagt, op de proppen te komen. De stijlkenmerken waren: barok, neomodernistisch, romantisch gericht, veel gebruik van synoniemen, en gedrenkt in een sausje van semi-linguïstisch taalgebruik. 

Nou, toen schreef die robot inderdaad een roman van 659 bladzijden, en het was de verschrikkelijkste flutroman aller tijden, die niks met mijn romanschrijverij gemeen had. De eerste zin luidde: ‘Achter het behang van de rolpatronen, zat een fluwijn de vorst te bestrijden.’ De tweede zin: ‘Weg met de wegenwerkers van de ultrazoom’, en de derde zin: ‘Niemand weet wat de stoerdoenerij onderscheidt van uw vogeldons.’ En de robot die dit soort onzin levert, zou een concurrent moeten worden van de echte schrijver? Laat me niet lachen. En over lachen gesproken: de robot met gevoel voor humor moet nog uitgevonden worden.