Waar gaat het heen met Nederland?
Drie dagen Kopenhagen en er valt iets op: de stad is blanker dan blank – witter dan wit zo je wilt. In drie dagen zie ik twee hoofddoeken: moeder en dochter in de buurt van de exclusieve International School. Ja, ik begeef me niet in de achterbuurten van de stad maar dat doe ik in Nederland ook niet. Waar zijn de buitenlanders van de Denen? Waar zijn hun asielzoekers? Waar zijn hun relturken en criminele mocro’s? Drie dagen Kopenhagen en mijn oog ziet eenheid; drie minuten Schiphol en mijn hoofd vraagt zich af hoe het er hier over 20 jaar uitziet.
Nou ja, mijn hoofd wéét hoe het er hier over twintig jaar uitziet: de asielinstroom van meer dan 100.000 kanslozen per jaar in de periode 2022-2030 heeft ervoor gezorgd dat Nederland een land is geworden waar je jezelf niet meer herkent of veilig voelt. De bevolkingsgroei is dankzij die 100.000 geïmporteerde niet-Westerlingen teruggerekend maal 5 gegaan – per jaar, dus 4.5 miljoen nieuwe mensen dankzij de asielimport in de periode 2022-2030. Rutte zei in 2023 nog dat hij daar paal en perk aan zou stellen maar ja Rutte zei wel meer. Dat hij de toeslagenouders zou compenseren. Dat hij de Groningers zou compenseren. Dat hij, dat hij, dat hij… Terugkijkend in 2053 kun je concluderen dat Rutte de MinPres is geweest die van politiek een metier heeft gemaakt dat er niet is voor de eigen bevolking maar juist tégen.
Dictatoren zouden jaloers zijn: geen geweld maar procederen tegen belastingbetalers en dat procederen tot in het oneindige verlengen. Eerst de Groningers, toen de toeslagenouders, nog steeds de Groningers, dan de boeren, nog eens de boeren en nu zijn nieuwste hobby: vastgoedondernemers. De overheid die procedeert van belastinggeld tegen belastingbetalers: drie keer raden wie de langste adem heeft. In 2053 wachten Groningers nog steeds op een nieuwe fundering, hebben de toeslagenouders inmiddels allemaal zelfmoord gepleegd en zijn snelwegen afgesloten door boeren die op hun tracktoren wonen. Oh en de woningnood is een constante, de enige mensen die nog een huis kunnen kopen zijn politici.
Dat wetende is er maar één vraag: waar moet je heen? Waar is het anders? Wat ga je missen? Het antwoord is heel simpel: nu, anno 2023 is Nederland veilig – relatief veilig. Dat zal het niet blijven; er is een basis van mensen bijgekomen die geen solidariteit voelen met Nederland, met Nederlanders en die ook geweld niet schuwen. De Mocro-maffia is het uiterste voorbeeld, om Erdogan juichende Nederturken een gelatenheid. Wat de asielinstroom doet, weten we maar mag niet over geschreven worden: geweld tegen buschauffeurs, tegen treinconducteurs, COA-medewerkers, buurtbewoners. Geweld, door andere normen en waarden, door andere wereldvisies. Ja, Rutte zei dat asielinstroom minder moet, maar de staatssecretaris van nota bene zijn eigen VVD wist er niets van. Laat staan dat het realiseerbaar is. Ja, in Hongarije en andere voormalig Oostbloklanden wel maar daar willen we ons niet mee identificeren, toch? Newsflash: als het om veiligheid gaat, toch maar liever wel.
Dus ja, ik heb erover nagedacht, waar het heengaat met Nederland. Waar ik heen zou gaan als dit land een open gevangenis wordt voor geweldloze mensen die met rust gelaten willen worden. Voorlopig nergens heen. In mij heerst naïviteit dat de wal het schip zal keren en dat de rede boven geweld zou zegenvieren. En ik gun Rutte nog wel een maand: de termijn dat hij beloofde de asielinstroom te doen beperken. Ja, lach maar. Doe ik ook.
{{comment.text}}