
Zaak Depp-Heard in een achterafkamertje beslist
Ik heb de zaak Johnny Depp – Amber Heard op de voet gevolgd. Een normaal mens doet zulke dingen. Je kunt niet alleen maar de oorlog in Oekraïne volgen, die er weliswaar inhakt en die de hele wereld in de ban houdt, waarbij ontelbare haren ten berge rijzen door de afschuw die deze oorlog opwekt, en waarbij ieder voor zich een plan bedenkt om Poetin te elimineren, al is het met een honkbalknuppel, een blaaspijp, of een barbecuepriem. Doch deze eliminatie zal voorlopig niet gebeuren, en Poetin zit in de komende tijd veilig op z’n troon en strooit met bommen, granaten, en kogels alsof het gifsnoepjes zijn voor stoute kinderen.
Hoe dan ook vinden er ook minder dodelijke dingen plaats, die nochtans evenzeer doorsopt zijn van onmin, haat, nijd, wraak, en onrecht. Johnny Depp en Amber Heard waren een tijdlang getrouwd, tot er, zoals in negentig procent van de huwelijken, de klad in kwam, en de liefde verwerd tot wederzijdse afkeer, en de ene de andere beschuldigde van vanalles en nog wat, en Amber Heard liet een stuk publiceren, waarin ze een anoniem persoon beschuldigde van huiselijk geweld, en natuurlijk wist iedereen dat ze met die anonymus op Johnny Depp doelde, en hij pikte het niet en spande in Virginia een proces aan tegen Amber Heard wegens smaad. Dit hele proces was via diverse kanalen te volgen, en ik zat uren en uren en dagen en dagen voor m’n scherm, te kijken en te luisteren naar getuigenissen, pleidooien, interviews, confrontaties, en eindeloos lijkend gezeik en gelul, waarbij het zonder twijfel een zekerheid was dat om het even welke advocaat, zij het van Depp of Heard, per woord dat hij of zij uitte, tienduizend dollar zou ontvangen.
Ik heb van in het begin behoord tot het kamp van Heard. Zij is een mooie, jonge, getalenteerde, beloftevolle, leuke jonge vrouw, terwijl Johnny Depp een vette pad is, die continu stijf staat van de drugs, die in z’n oren ridicule paperclips en andere onzinnige juwelen draagt, die een paardenstaart heeft die afkomstig lijkt van een steenezel met haaruitval, en die niet eens de moed in z’n laffe lijf had om Amber Heard al was het maar één keer aan te kijken. Wel zat hij ontelbare keren met een cynisch lachje om z’n gebarsten lippen, voor zich uit te staren, alsof hij op voorhand wist dat hij de zaak met glans zou winnen. Zulks gebeurde. De prachtige, lieve Amber Heard moest, in opdracht van de sarcastische rechter, vijftien miljoen voor Depp ophoesten, en zelf zou ze van hem een schamele twee miljoen krijgen, wat haar meer dan tien miljoen in het rood zette, en haar tot bankroet dreef. Johnny Depp is een machistische, arrogante, zichzelf God achtende klootzak, en in welke goeie films heeft hij eigenlijk hoofdrollen gehad? In geen enkele. En kom niet aankakken met captain Jack Sparrow, want de manier waarop Depp die neerzette kon evengoed uitgevoerd worden door m’n oom Sylvain met een stuk in z’n kloten en een belachelijk hoedje op z’n vierkante kop.
Als overtuigde antiseksist ben ik er zeker van dat deze hele zaak in een achterafkamertje beslist is door een aantal door Depp onder de duim gehouden antifeministische mannen, die het nooit zouden verkroppen dat hun wereldberoemde cliënt of vriend of kennis of idool Johnny Depp het moet afleggen tegen een verlegen, overdonderd, onmachtig meisje als Amber Heard. Haar carrière is allicht naar de vaantjes, maar ik hoop dat Depp tijdens de opname van een volgende film in het midden van een actiescène van een stelling dondert en op z’n minst twee knieën breekt. Amber Heard wens ik een nieuwe, bloeiende carrière als kassière in een Seven Eleven toe, het arme kind.
{{comment.text}}