Defensieradar in Herwijnen doorgedrukt
Eerst zou ‘ie er komen, toen weer niet, nu weer wel: de defensieradar in Herwijnen. Dat terwijl er zelfs bezwaar was vanuit de Tweede Kamer. De Herwijnenaren voelen zich gepasseerd door de politiek en zijn bang voor geluidsoverlast en gezondheidsrisico’s door straling.
Om ons kleine landje te beschermen tegen bijvoorbeeld de Russen, is het van belang dat onze Defensie een goed oog heeft op het luchtruim. Dit kan door zogeheten defensieradars te plaatsen, maar daar zitten nogal wat haken en ogen aan. Dat vond de Tweede Kamer ook toen die het ministerie oplegde om een andere plek te zoeken voor de defensieradar dan Herwijnen. De voornaamste reden hiervoor is mogelijke gezondheidsschade door straling.
Nadat het kabinet in totaal negentien alternatieve locaties voor de bouw van de defensieradar onderzocht, kwamen ze toch weer uit op Herwijnen, tot ongenoegen van bewoners. Zij moesten in de krant lezen dat de radar op 900 meter afstand van hun dorp gaat komen. En dat terwijl er al een neerslagradar van het KNMI staat en de radar voor de burgerluchtvaart die decennia in het dorp stond net tien jaar weg is. Het dorp heeft opvallend veel inwoners met de spierziekte ALS, maar een verband is niet bewezen. Volgens de GGD en TNO blijft de straling van de Defensieradar binnen de perken.
Staatssecretaris Christophe van der Maat van Defensie stelt dat Herwijnen van de onderzochte locaties ‘de minst slechte plek’ is. In Den Haag is er begrip voor de zorgen van bewoners, maar de dreiging vanuit Rusland weegt zwaarder. Bewoners geven aan de Nederlandse stralingsnormen niet serieus te nemen en stellen dat die elders in Europa veel strenger zijn. Daar heeft Den Haag vooralsnog geen boodschap aan. De radar lijkt er te komen, inclusief straling, binnen (onze) perken.