020-wethouder Groot Wassink weigert samen te werken met Marjolein Faber
De Republiek Amsterdam laat zich weer eens van zijn meest ondemocratische kant zien. Hoewel de verkiezingen democratisch waren en ook het hele formatieproces daarna precies volgens alle democratische richtlijnen verliep, weigert de Amsterdamse wethouder Rutger Groot Wassink zaken te doen met het nieuwe kabinet. Hij heeft namelijk een pestpleurishekel aan de beoogde asielminister Marjolein Faber.
Tegen Het Parool, een krant voor wit Amsterdam vol met tips voor dertien-in-een-dozijn-restaurantjes, zegt hij: "Ik vind de PVV een extreemrechtse partij die een bedreiging vormt voor de democratische orde en de rechtsstaat." En: "Ik wil niet normaal maken wat ik niet normaal vind." Hij heeft het over een 'persoonlijke grens'. En dus stopt de man die Lenin als zijn grote voorbeeld ziet als voorzitter van de asielcommissie van gemeentekoepel VNG en als lid van het VNG-hoofdbestuur.
Je zou denken: mooi, opgelost! Want wie zit er nou te wachten op die extreemlinkse Groot Wassink? Deze man is zo kneiter links dat wij niet uitsluiten dat hij het liefst zijn rechterhand zou afhakken als plengoffer voor zijn waarschijnlijk grote linkse helden Mao Zedong en Che Guevara. Net als deze figuren geeft Groot Wassink er blijk van totaal geen respect te hebben voor de instituten van de democratie. Het is een echte linkse stakker wat dat betreft: 'Ik ben boos want ik krijg mijn zin niet en alles is stom!'
Maar iemand die zo ondemocratisch is als Groot Wassink, zou helemaal geen publieke bestuurlijke functie in Nederland moeten bekleden. Dat je bedenkingen hebt bij de PVV en bij Marjolein Faber in het bijzonder staat een ieder helemaal vrij, en is misschien nog wel te begrijpen ook, die Faber riekt immers óók behoorlijk naar extreem gedachtegoed, maar als bestuurder gaat het niet altijd over je eigen mening, maar over het algemene belang. Is de stad Amsterdam gebaat bij een prestigestrijd van Groot Wassink? Nee. Meneer moet gewoon even normaal doen. Dat Halsema zegt begrip te hebben voor zijn besluit, is al even onbegrijpelijk.