Leidse laborant blijkt rukker en bevrucht illegaal minstens 11 vrouwen
Dat mag niet! Je kan niet zomaar als laborant van een vruchtbaarheidskliniek een beetje aan je eigen microscoop lopen sjorren om vervolgens, zonder dat iemand het weet, je bloedeigen zaad te gebruiken om vrouwen te bezwangeren. Een laborant deed dit toch, tussen 1979 en 1984, en verwekte zo in het geniep elf kinderen. Nu blijkt dat de man een genetische aandoening heeft. Foute boel dus!
Door: redactie
Dit melden de collega's van Omroep West. Het balletje kwam aan het rollen toen twee zaaddonorkinderen, die volgens de gegevens van de spermakliniek verwekt zouden zijn vanuit hetzelfde zaad, geen dna-match bleken te hebben. Dan klopt er duidelijk iets niet. Eén van de twee vrouwen zocht uit waar haar zaad dan vandaan kwam en stuitte zo op het verhaal van twee andere personen die óók verwekt waren vanuit een onbekende zaaddonor en waarmee ze wél een dna-match bleek te hebben. Maar van wie was dat zaad dan? Wie was de schepper? Of was er sprake van een onbevlekte ontvangenis?
Nee. Het bleek dat hun moeders alle drie in Leiden waren behandeld in de kliniek van de Stichting Medisch Centrum voor Geboorteregeling (SMCG). Ze confronteerden de laborant die zij verdachten van sjoemelpraktijken met hun bevindingen en hij gaf toe: zonder dat hij geregistreerd stond als donor had hij zijn eigen kwakjes gebruikt voor het bevruchtingsprogramma. Schandalig, maar extra zuur is ook nog eens dat bij deze man, die nog in leven is maar niet aan verder onderzoek wil meewerken, in 2015 een erfelijke ziekte is aangetoond. Om welke ziekte het gaat, is om privacyredenen niet bekendgemaakt. Het zou niet levensbedreigend zijn.
De vraag is nu natuurlijk waarom de ruklaborant niet wil meewerken aan een onderzoek terwijl hij weet dat hij op illegale wijze elf vrouwen heeft bezwangerd. Het duidt er in ieder geval op dat hij een gebrekkig moreel geweten heeft. Arne van Heusen is de huidige eigenaar van de kliniek en is ook niet blij met de halsstarrige houding van de man. Hij hoopt dat er contact tot stand kan komen. "Het gaat om een genetische afwijking die in 50 procent van de gevallen wordt doorgegeven aan een volgende generatie", aldus Van Heusden. "We hopen dat de oud-medewerker toch een klein beetje verantwoordelijkheid gaat voelen en dingen met ons wil delen. Mensen hebben er gewoon recht op om dit te weten."