Lekker deugen: Nederlandse journalisten eisen in brief aan minister Veldkamp betere bescherming voor Palestijnse journalisten in Gaza
Inderdaad! Het wordt onderhand wel eens tijd dat de minister van Buitenlandse Zaken, Caspar Veldkamp, op de bres gaat voor Palestijnse journalisten. Dat heeft het NSC-mannetje nog helemaal niet gedaan en zo bezien valt het hem misschien wel aan te rekenen dat zij zo zwaar onder vuur liggen in Gaza en op de Westelijke Jordaanoever. Heel goed dus dat allerlei hoofdredacties van kranten en nieuwsprogramma's een brief aan de minister geven. ACTIE NU! Zij willen een betere bescherming van hun Palestijnse collega's. Ook Omroep Gelderland laat weten achter de journalisten in Gaza te staan. Fijn!
Hoe zij het voor zich zien dat Veldkamp de levens van Palestijnse journalisten voortaan gaat redden in oorlogsgebied, is ons nog een beetje onduidelijk, maar laten we zeggen dat het schrijven van een brief aan de minister een eerste stap is. Je zou het een papieren tijger kunnen noemen, want WHO GIVES A SHIT, maar dat zou natuurlijk wel heel errug zuur zijn. Toch hechten wij er waarde aan om te melden dat wij natuurlijk niet meedoen aan deze enorme poppenkast vol dramatiek, zelfbevlekkerij en moralistische superioriteit. Natuurlijk, Palestijnse journalisten mogen niet dood, maar dat geldt ook voor onschuldige mensen in Graz, wandelende vrouwen in het park en labrador puppies. Misschien kunnen de 45 nieuwsorganisaties die nu een brief aan Veldkamp hebben geschreven daar de volgende keer een schrijve aan wijden?
Enfin. De Nederlandse journalisten kunnen vanavond lekker slapen want zij zijn een middagje goed bezig geweest en daarmee staan zij in één klap aan de goede kant van de geschiedenis. Gaza is immers hun 40-45 en hun langverwachte kans om als een goed mens de boeken in te gaan. Zo bezien is het logisch dat Michiel Couzy, hoofdredacteur van het Amsterdamse blaadje (verzetskrant!) Het Parool, zich over dit initiatief laat interviewen door, jawel, Het Parool. Daarmee staat het zwart-op-wit dat hij GOED is en dus kan hij later tegen zijn kleinkinderen zeggen: kijk, ik was tijdens de Gaza-oorlog de Hannie Schaft van mijn eigen tijd! Lees maar hoe goed ik was! Dat zijn krant ondertussen vooral schrijft over rocycle en nieuwe koffietentjes binnen de ring laten we voor het gemak maar even buitenbeschouwing.
Ook initiatiefnemer Marten van de Wier van Trouw (nog een verzetskrant!) kan voortaan op alle verjaardagen beweren dat hij toch zeker géén wegkijker was tijdens de meest recente genocide en met deze brief zich toch even een soort Gerrit van der Veen waande. Februaristaking? Mijn brief aan een Nederlandse minister voor betere bescherming van Palestijnse journalisten in Gaza, dát was pas verzet! Dat Marten een doodsaaie bureaujournalist is die nooit een tegel heeft gelicht, laat staan in een conflictgebied is geweest, laten we óók maar buitenbeschouwing.
Hoe trots al deze media op zichzelf zijn, blijkt uit het feit dat al ze allemaal uitgebreid aandacht besteden aan hun heldendaad. De NOS, Nieuwsuur, RTL Nieuws, het ANP, Het Parool, AD, Trouw, de Volkskrant en Nu.nl hebben allemaal lange berichten geplaatst over DE BRIEF. De Telegraaf en het Financiële Dagblad doen hier wijselijk niet aan mee.
Volgens het Committee to Protect Journalists zijn er sinds het uitbreken van de oorlog tussen Israël en Hamas zeker 184 Palestijnse journalisten en mediawerkers gedood. Voor hen komt de brief der brieven helaasch te laat.