PVV en NSC botsen wéér hard met elkaar, nu over tweestatenoplossing Israël en Palestina
Echt lekker gaat het allemaal niet in de achterkamertjes in politiek Den Haag. Pieter Omtzigt zit weer eens overspannen thuis, Caroline van der Plas neemt hem constant de maat en NSC en PVV gaan de hele tijd rollebollend over straat omdat ze het eigenlijk nooit ergens over eens zijn. De nieuwste splijtzwam? De positie van Palestina en Israël in het Midden-Oosten en het opnemen van de tweestatenoplossing in het regeerprogramma. Dit meldt de NOS.
De PVV wil daar namelijk niet aan terwijl het in Nederland al jaren staand beleid is om internationaal te pleiten voor een oplossing waarbij er recht wordt gedaan aan het bestaansrecht van Israël én aan de staat Palestina. Iets wat een weldenkend mens best los zou kunnen zien van de terreurorganisatie Hamas en wat in theorie de snelste weg naar rust en vrede in dat gebied zou kunnen zijn. Maar de PVV wil daar, bij monde van asielminister Marjolein Faber, niet aan. En dat stuit het NSC flink tegen de borst.
En dus is er weer GEDOE in de coalitie. GEDOE, GEDOE, GEDOE. DISCUSSIE, DISCUSSIE, DISCUSSIE. Er gaat geen dag voorbij waarin de coalitiepartijen niet tegenover elkaar staan te snauwen, zo lijkt het. Het gedonder over wel of geen tweestatenoplossing is natuurlijk een rechtstreeks gevolg van de tweets van Geert Wilders, die in juli berichten de wereld in slingerde waarin hij stelde dat Jordanië de enige echte Palestijnse staat is en dat Palestijnen verder nergens recht op hebben. Het werd een diplomatieke rel waarbij de Nederlandse ambassadeur in Jordanië op het matje werd geroepen en de NSC-minister van Buitenlandse Zaken, Caspar Veldkamp, in stevige bewoording afstand nam van de tweets van Wilders.
Dat de tweestatenoplossing uiteindelijk tóch is opgenomen in het regeerakkoord, in een dusdanig vage formulering dat niemand er aanstoot aan kon nemen, is te danken aan de vp's Mona Keijzer (BBB) en Sophie Hermans (VVD). Zij hebben zich er hard voor gemaakt de plooien over dit, voor Nederlanders niet per se het belangrijkste onderwerp, glad te strijken. En dus kunnen we op naar het volgende akkefietje in deze kneuzenkermis!