Tweede rapport over Jodenjacht in 020 pakt Halsema aan, die slecht communiceerde
En daar is nóg een rapport over de Jodenjacht in het altijd zo gezellige Amsterdam. 'Hee gap dit, hee gap dat' is het daar de hele dag door alle import uit Brabant, maar als er écht gecommuniceerd moet worden, gebeurt er geen ene mallemoer. Zo blijkt uit het rapport Onder druk van het instituut voor veiligheids- en crisismanagement COT. De driehoek, de burgemeester, de hoofdofficier van Justitie en de politie lieten een vacuüm ontstaan voor nepnieuws, geruchten en ophitsing.
In het rapport staat: 'In de nacht is zeer terughoudend tot niks gecommuniceerd, dit was een weloverwogen besluit.' Dat moet de volgende keer als een dergelijk geweldsexplosie plaatsvindt anders, aldus de onderzoekers. 'Communiceer een duidelijk handelingsperspectief (wat kunt u doen?) en blijf ook in de nachtelijke uren uitleggen wat er gebeurt, wat de politie en de gemeente doen, en waarom.' Dat er afgelopen november terughoudend werd gecommuniceerd, kwam doordat de gemeente niet direct duidelijk had wat er gebeurde en dus waakte voor het zelf delen van verkeerde informatie.
Door het gebrek aan communicatie vanuit de gemeente, wisten veel Maccabi-supporters lange tijd niet of ze veilig waren in de stad of niet, of ze een taxi konden pakken of niet, of ze het hotel uit konden of niet. Talloze Israëlische supporters belden de gemeente op met vragen over hun veiligheid.
Volgens Femke Halsema, nog altijd de burgemeester van 020, bleef ze juist lange tijd stil omdat er gebrek aan zekerheid was. Aan de gemeenteraad schrijft zij: 'Het verzamelen en wegen van de feiten dient altijd aan communicatie met de bevolking vooraf te gaan, zeker als er veel geruchten en politieke misinformatie zijn.' Onzin, aldus de onderzoekers. Zij raden het de eigenwijze Halsema een andere aanpak aan. 'Communiceren zonder daarbij in te gaan op geruchten die leven, maar erkennen dat deze er zijn en onderdeel zijn van onderzoek brengt rust en kan ervoor zorgen dat onjuiste berichtgeving en duiding een minder grote impact heeft.'
Ook stelt het rapport dat de voedingsbodem voor het geweld er nog altijd is en zo weer kan oplaaien. Daar kunnen de opstellers van dit verder totaal saaie en open deuren in trappende onderzoek weleens gelijk in hebben. De stad van gap dit en gap dat en o zie ons eens branie hebben, is toch vooral een stad dat een hoop antisemieten huisvest en de Joodse gemeenschap keer op keer in de kou laat staan. Dat is niet zo bijzonder overigens, dat is een soort van traditie in Amsterdam. Roepen dat het een échte Amsterdamse stad is (WIJ ZIJN MOKUM), zonder dat er nog maar een Jood te vinden is die het aandurft om met een keppeltje over straat te gaan, bang voor Arabisch scooter- en taxi-tuig.