Chaos, chaos en nog eens chaos
Het reces is eeeeeeeeindelijk voorbij, de politici hebben hun heidagen erop zitten en de nieuwe kabinetsploeg kan aan de slag met de uitwerking van het hoofdlijnenakkoord, dat de titel 'Hoop, Lef en Trots' draagt. Maar de start van het nieuwe politieke seizoen had helaas niet die tendens.
Door: Sarah Bakker
De week begon met een heel lang verhaal in De Telegraaf over de instabiliteit van Pieter Omtzigt tijdens het Prinsjesdagoverleg (voor wie het niet wist: de man heeft moeite met zijn emoties in bedwang te houden, wist u waarschijnlijk wel maar toch) en Caroline van der Plas reageerde daar op geheel eigen wijze op. Ze vertelde dat het klopte dat Pieter emotioneel werd, dat het overleg redelijk lang duurde (lees: 10 uur!) en dat de fractievoorzitters van de coalitie daarmee omgingen door te klaverjassen.
Dus even samenvattend: het kabinet is bezig met het regeerprogramma maar omdat de coalitie heeft gekozen voor een 'extraparlementaire' vorm, werden de fractievoorzitters uitgenodigd om dit programma te bespreken (en wat extraparlementair nou concreet betekent weet niemand, en zij zelf al helemaal niet). Vervolgens wordt Omtzigt boos (joh), stelt hij eindeloos veel vragen (verrassend), lopen de andere fractievoorzitters weg (komt ook bekend voor) en vertelt Caroline van der Plas dat ze de tijd hebben overbrugd door te klaverjassen.
Dus het verbaast u denk ik niet dat ik deze gang van zaken opmerkelijk vond en daar met Caroline over sprak toen ik daar de gelegenheid voor kreeg. En toen werd het verhaal NOG gekker: het was niet zozeer de schuld van de coalitie dat de start van het nieuwe politieke seizoen een grote puinhoop was, nee, het was de schuld van de media want die beginnen steeds over dit soort onderwerpen. Dat is een sterk staaltje spinnen hè? Dan ben je goed. De coalitiepartijen lekken zelf deze informatie uit en klagen vervolgens over het feit dat de media dat dan bespreken.
Tot nog toe kunnen we niet echt spreken over een nieuwe bestuurscultuur, dus.