Hopelijk bevrijdt een gekke sjeik Ajax van miskoop Steven Bergwijn
Afgelopen seizoen was het een veel gehoord sentiment op de tribunes van de Johan Cruijff Arena. Wissel die Tadic maar. Tadic is over zijn top heen. Tadic kan het niet meer als linksbuiten. Hij is te traag. Zet hem dan maar op '10' en anders op rechtsbuiten. In elk geval geen linksbuiten want daar moet Steven Bergwijn spelen. Die begon goed aan zijn eerste seizoen, maar kwam als rechtsbuiten in een vormdip terecht. Een vormdip die ontstond omdat die verdomde Tadic op zíjn plek stond. Bergwijn moest linksbuiten spelen, niet Tadic.
Zelfs Wesley Sneijder, die kleine kabouter die zichzelf als Wesley Sneijder veel te serieus neemt en in Ondiep net wat te weinig tegenspraak krijgt om er een goed zelfbeeld op na te houden, riep te pas en te onpas dat als HIJ trainer van Ajax zou zijn geweest (God verhoede ons), dan had HIJ Tadic allang gewisseld. Sneijder, die een duurbetaalde cursus zegt te volgen op Harvard om te leren een leider te zijn en tegelijkertijd zo dom is dat hij daarom denkt dat hij studeert aan Harvard, brak week-in-week-uit op nationale televisie een lans voor Bergwijn. Die moest linksbuiten staan! En Sneijder, meneer de recordinternational, die kan het in de ogen van Sneijder nooit mis hebben.
Moet Ajax Bergwijn zo snel mogelijk laten gaan?
Nou, toch wel. Ten eerste hebben wij, de hele familie Kouseband, nog nooit iemand gezien die ZO wispelturig is als Sneijder. Zijn zomer zag er samengevat ongeveer zo uit. 'Ik ga Ajax helpen.' 'Ik heb koffie gedronken met Mislintat.' 'Ik wil Ajax helpen.' 'Ik wil een leider zijn.' 'Ik ga Ajax niet helpen.' 'Ik ben druk.' 'Ik ga Ajax wel helpen.' 'Ik ga Ajax niet helpen.' 'Hallo F-Side, Ajax is mijn club, maar ik kom uit Utrecht.' 'Ajax is mijn club.' 'Dit is niet mijn Ajax.' 'Ik ben niet beschikbaar.' Het is om doodmoe van te worden. Sneijder is het levende bewijs dat je een bepaalde mate van intelligentie nodig hebt om te zien dat je bepaalde intelligentie mist. Sneijder is te dom om te zien hoe dom hij is.
Maar Bergwijn dus. Het is absurd en bijna knap om te zien hoe iemand die meer dan dertig miljoen heeft gekost staat te stuntelen in de Eredivisie. Ruim een jaar is hij nu bij Ajax en op misschien zijn eerste wedstrijden na heeft hij nooit kunnen overtuigen. Hij sjokt over het veld alsof er beton in zijn schoenen zit, hij loopt erbij alsof hij al maanden niet betaald is, als hij weer eens de bal in de tribunes heeft geschoten, kijkt hij uit zijn doppen als een bouwvakker met hoogtevrees, hij straalt als aanvoerder nog minder uit dan wanneer Jomanda met griep op bed lag. Het is van de zotte dat deze man, ook nog eens totaal gespeend van elke vorm van retorisch vermogen, aanvoerder is.
En wanneer hij eindelijk eens een keer een vraag krijgt over zijn gebrekkige rol als aanvoerder, wordt meneer boos. Dan is hij ineens wel fel en gaat hij wel vol in de aanval. Je kan zeggen dat dat voor hem spreekt, hij is in ieder geval betrokken enzo, zeggen mensen dan, maar wij, de familie Kouseband denkt dan vooral: val eerst maar eens wat kilo's af, misschien kom je dan de rechtsback van Heracles wel voorbij en dan mag je een grote mond hebben voor de camera. Tot die tijd: mondje dicht en besef dat je de geschiedenisboeken ingaat als de verpersoonlijking van de teloorgang van Ajax: lui, duur en visieloos.
Het is te hopen dat een gekke Arabier het zand niet uit zijn ogen krijgt en zo dom is om Ajax van Bergwijn, na het vertrek van Steijn het grootste probleem van de Amsterdammers, te verlossen.