Ruzie Jan Smit en RvC maakt duidelijk wat voor naar dorp Volendam is
Volendam begint een steeds raarder dorp te worden dat tegenwoordig beter is in ruziemaken dan in het vissen op paling. Al maanden gaan voorzitter Jan Smit en de Raad van Commissarissen van FC Volendam op een dusdanig gênante manier rollebollend over straat dat je bijna zou vergeten dat het dorp ooit bekend stond om zijn authenticiteit, klederdracht, vissers, muziek, de iets te nauwe familiebanden en het enorme drugsgebruik onder jongeren. Deze week ontplofte de bom in het vissersdorp definitief: Jan Smit is, net als de rest van het bestuur van de voetbalclub, door de RvC ontslagen.
En dat mag de wereld weten, moet Jan Smit gedacht hebben. Op Instagram haalde hij afgelopen maandag al hard uit naar de RvC en hun afwijkende visie. Het toezichthoudend orgaan kwam daarna met een persbericht waarin het publiekelijk gehakt maakte van de financiële huishouding van de voetbalclub onder leiding van Jan Smit en voerde aan dat er onenigheid zou zijn binnen het bestuur. Ook is er volgens de RvC het afgelopen jaar 'een vertrouwensbreuk en een verschil van inzicht met het bestuur ontstaan die in de ogen van de rvc onherstelbaar en onoverbrugbaar zijn.’
Uiteraard reageerde Jan Smit daar dan weer als een gebeten hond op. Op Instagram, waar anders, deelde hij cijferswaaruit zou moeten blijken dat er juist sprake is van een positief resultaat van drie miljoen euro in plaats van een operationeel tekort van 2,3 miljoen euro, zoals de RvC juist mededeelde in hun persbericht. In het bericht van afgelopen maandag verweet hij de RvC ook al dat zij Keje Molenaar, vriend van Jan Smit, oud-voetballer van Ajax en Feyenoord en beoogd vice-voorzitter, hebben 'geëlimineerd'.
Het is op een kinderachtige wijze rond de dorpspomp moddergooien waar ze zelfs bij Ajax nog wat van kunnen leren. Ondertussen laat deze vete eens te meer zien wat voor raar en naargeestig dorp Volendam wel niet is. Ze zullen zelf waarschijnlijk zeggen dat ze authentiek, trouw en loyaal zijn. Een hechte gemeenschap met normen en waarden en behept met gezond boerenverstand. Waar recht nog gewoon recht is en waar krom nog gewoon krom is.
De werkelijkheid is daarentegen heel anders. Het is een dorp vol navelstaarders die al in paniek uitbreken als ze de eigen kerktoren niet meer zien. Alles wat van buiten komt is vreemd, alles wat neigt naar vooruitgang wordt gewantrouwd. Eendimensionaal denken is de norm en alles wat afwijkt van die norm moet klein gehouden worden, uit angst voor wat de buren wel niet zullen denken. In Volendam schudt de ene hand een hand, terwijl de andere steekt net zo makkelijk een mes in iemands rug steekt. Ze weten het en ze doen het in Volendam. Ze roddelen elkaar regelrecht de afgrond in.
Dat de RvC een bestuur wegstuurt dat verantwoordelijk is voor een nieuwe bloeiperiode van de club is vreemd en roept vragen op over hun daadwerkelijke motieven. Dat zij zich verschuilen achter een boekhoudtechnisch verhaal is ongeloofwaardig. De realiteit is dat zij doelbewust een bom onder de club leggen omdat door het succes van Jan Smit en Wim Jonk de RvC en de familie Kras steeds meer aan macht en invloed inboeten.
Daarmee is Jan Smit slachtoffer geworden van de ouderwetse Volendamse krabbenmentaliteit. Wie boven de grauwe middelmaat uitstijgt, moet klein worden gehouden.