Studenten voelen zich nog altijd kut door corona
Och, wat hebben de studenten in Nederland het toch zwaar. De jongens en meisjes (en de genderneutralen natuurlijk) van generatie Z zijn massaal angstig en depressief. Niet door het leenstelsel, niet door de studieschuld, niet door de oorlog in Oekraïne of door de stervende ijsberen, maar door corona. Corona? Ja, door corona. 44 procent van de studenten heeft door corona nog altijd last van depressie- en angstklachten, blijkt uit onderzoek van het Trimbos-instituut, de GGD en het RIVM.
En dat is toch behoorlijk vreemd. De meeste mensen zijn corona immers allang vergeten. We geven weer massaal handen. We niezen elkaar weer vol in het gezicht in de rij in de supermarkt. In de kroeg wordt er weer lustig op los getongd. Sportscholen zijn weer open. De voetbalstadions puilen uit. We kunnen weer naar de Febo. Wat wil een mens nog meer?
Maar voor onze ministers en doktoren in opleiding is dat blijkbaar niet voldoende, al had in 2021 nog 54% van de studenten last van psychische klachten. Er is dus sprake van afname, maar een fors deel zegt nog altijd last te hebben van emotionele uitputting, eenzaamheid en prestatiedruk. Eén op de tien geeft in het onderzoek zelfs aan zeer ernstige depressie- en/ of angstklachten te hebben. Ook het alcoholgebruik is fors, aldus de onderzoekers. "We hebben gekeken naar de afhankelijkheid van alcohol en wanneer het riskant wordt en je richting een verslaving gaat. Dat gedeelte is 40 procent."
Dat klinkt dan weer gezond en doodnormaal, helemaal voor studenten, maar goed.
Hoe het komt dat onze toekomstige generatie slimmeriken zo weerloos zijn en niet tegen een stootje kunnen, zeg het maar. Je zou denken: wees student, neuk er lekker op los, heb schijt aan alles, sprokkel wat studiepunten bij elkaar en pluk de dag. Onderzoeker Jolien Dopmeijer weet echter precies waar het door komt. Tegenover Radio 1 zegt zij: "Je ziet bij studenten veel zorgen over maatschappelijke onderwerpen: hoe ze de hoge lasten moeten betalen, de klimaatcrisis, de politieke organisatie en oorlogen. Studenten zitten niet aan tafel als het gaat om het maken van toekomstbeleid."